Nasze wina

Cukier krzepi – slogan stworzony przez Melchiora Wańkowicza przyszedł mi na myśl tuż po rozeznaniu się w liczbie słodkich win na czwartkowej degustacji Tokaj Renaissance w warszawskiej LaReginie, która odbyła się pod patronatami Nasze-wina.pl, Winicjatywa i Gastronauci. Organizacja kilkunastu winnic z Pogórza Tokajskiego postawiła sobie za cel popularyzowanie pod względem enoturystycznym i ochronę regionu wraz z jego bogatą kulturą winiarską. Pierwsze wzmianki o centrum „węgrzynów” pochodzą aż z 290 r. n.e. Chyba nikogo nie dziwi fakt, że w Sauternes słodkie wina zaczęto uprawiać o wiele później niż we wschodniej części wyżyny Cserhat?

W kwestii prawnej mamy pewność, że tokaj, który mamy w butelce, nie był dosładzany, bowiem zgodnie z zarządzeniami UE w tej kwestii zabroniona jest szaptalizacja win słodkich. Cały cukier pochodzić musi z gron, bogatych w szlachetną pleśń, a co za tym idzie, też w kwasowość. Nigdzie indziej te trzy wartości nie mają tak wielkiego znaczenia, nie czynią takiej korelacji. Jeśli winiarz stworzy tokaj o przykładowej kwasowości 5 g/l, a cukru 200 g/l i alkoholu 10% to kwas nie udźwignie słodyczy i stworzony zostanie ulepek. Ważne jest zachowanie równowagi pomiędzy tymi trzema składnikami.

           

Z Furmintów (bo Tokaj to nie tylko słodycz) wyróżniły się dwa ze stajni Dobogo -  Furmint 2011; gastronomiczne, do starzenia, zwarte, nieoczywiste (od dwóch lat zamykane zakrętką, wcześniej korkiem) oraz Betsek Furmint 2009; nieźle ułożone, przyjazne, kamienne.Barta Oreg Kiraly Furmint 2011 – zwarty owoc, trochę naftowe. Samuel Tinon Dry Szamorodni 2007; świeże, niemalże pluszowe usta, gładki owoc. Duo z Sauska Tokaj - Birsalmas Furmint 2010;; żyletkowa kwasowość, orzeźwiające, stopniowo otwierające się w kieliszku oraz Cuvee 105 2010; aromaty trochę jak młody biały burgund, pikantne usta, konfitura brzoskwiniowa. Dereszla Kabar  2011; krzyżówka Kabar Bouvieu i Harshlevelu, gliniaste, kamienne, tłuste usta, zbalansowane.


        

A jak wypadły Tokaje?

Barta Szamorodni Edes 2008; bardzo dobra równowaga, konfitura morelowa, hedonistyczne. Bodvin Gabor Orosz Tokaji 6 puttonyos Aszu 1999; Barwa wiekowej, dojrzałej madery, dusząco owocowe, nektar nie wino! Bursztynowy kolor, mocne utlenienie, wielowymiarowe, bogata struktura. Istnieją opinie, że to najlepszy rocznik w historii win tokajskich. Zimny rocznik, dający rozwinąć się szlachetnej pleśni. Bardzo długie. Dwa razy bardziej skoncentrowane niż Amarone . Dobogo 6 Puttonyos Aszu 2007; gładka faktura, soczyste, „do żucia”. Samuel Tinon Tokaji 6 puttonyos Aszu 2005; grejpfrutowe, ułożone, a zarazem rześkie i z bogatym owocem. Sauska Tokaj 6 puttonyos Aszu 2003; orzechowe, miód gryczany, dobrze wyważona kwasowość. Grof Degenfeld Tokaji 5 puttonyos Aszu 2004; pieczone, słodkie jabłko w nosie, do długiego starzenia.

Pomimo wszechobecnej deklaracji do umiłowania win słodkich, hurraoptymizmu odnośnie "węgrzynów", wina te nie sprzedają się w sposób w jaki preferencje społeczeństwa na to wskazywały. Czynnikiem głównym jest cena, która do najniższych nie należy. Zdając sobie sprawę, ile pracy winiarz musi włożyć w stworzenie jednej butelki tokaju, ile czasu musi spędzić doglądając krzewów czy wreszcie wysiłku w trakcie sprawdzania zebranych winogron, czy aby na pewno zostały zerwane tylko te zbortytyzowane, czy też gdzieś nie zaplątała się garść zielonych gron o wysokiej kwasowości. Chciałbym za 10 lat wspominać, że byłem świadkiem odrodzenia Tokaju...

Tekst i foto: Michał "WineMike" Misior