Nasze wina

Litera "F"

Przedstawiamy kolejną część "Seerii".

Mogło umknąć Waszej uwadze, Drodzy Klubowicze, że w nazwach większości win kryją się linki, które natychmiast przeniosą Was do naszej bazy win.

Miłej zabawy!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feta
	Kraj pochodzenia:	Grecja
	Typ:	miękki
	Wino:	Riesling z Alzacji, Retsina, Beaujolais
	Najsłynniejszy tradycyjny grecki ser produkowany z mieszanki pasteryzowanego mleka owczego z mlekiem kozim (to drugie stanowi tylko 5-10% mieszanki) lub tylko z mleka owczego. Pasterze, żyjący w górach w okolicy Aten wyrabiali Fetę z owczego mleka, zastępując je nieraz mlekiem kozim. Od stuleci ser Feta produkowany jest na Bałkanach, a obecnie również w Australii, Ameryce i Danii. Kraje te do wyrobu tegoż sera używają mleka krowiego, natomiast w Bułgarii ser ten wyrabiany jest z mleka owiec.
	Feta jest miękka, słona, krucha i łatwo się kroi. Ma kremowy, bogaty, słonawy, mleczny, lekko kwaskowy smak. Z upływem czasu staje się bardziej sucha i słona. Dobra Feta po przekrojeniu musi mieć niewielkie otworki. Ser często ma kształt bochenka. W zależności od wielkości porcji Feta pakowana jest w drewniane baryłki, metalowe pojemniki lub hermetyczne, plastikowe opakowania. Solanka, w której ser powinien pozostać aż do momentu spożycia, aby nie stracić charakterystycznej dla siebie wilgotności, chroni go przede wszystkim przed zepsuciem. Feta maczana w solance jest dość mocno słona, więc jeśli przeszkadza to naszemu podniebieniu, możemy na klika minut ser włożyć do ostudzonej wody lub do mleka, wówczas traci na słoności.
	Jeszcze do niedawna pasterze greccy wytwarzali Fetę metodą tradycyjną. Mleko po wydojeniu było zlewane do naczynia zawierającego resztki skrzepu z poprzedniej produkcji, które powodowały, ze świeże mleko szybko się zsiadało. Używano także innej, bardzo starej metody otrzymywania skrzepu: ubijano świeże mleko gałązką z drzewa figowego, którego sok spełniał rolę podpuszczki.
	W różnych rejonach Grecji, Feta ma nieco odmienny smak – może być bardziej lub mniej słona. Na Krecie – szczególnie wiosną – wyrabia się Fetę, która prawie nie dojrzewa, ma bardziej neutralny smak i przypomina nasz twaróg. Feta z mleka koziego jest najbardziej aromatyczna, ma najmocniejszy smak i zapewne najbardziej przypomina sery wytwarzane pierwotnie przez trackich pasterzy. Feta z mleka owczego, niezwykle białego i śmietankowego, ma trochę mniej intensywny smak, jest bardziej tłusta, ale zawiera stosunkowo najwięcej składników odżywczych – zwłaszcza protein.
	Dzisiaj w wielu krajach Feta jest produkowana z mleka krowiego, ma wtedy kolor kremowy i jest nieporównywalna z grecką fetą, której podstawą jest mleko zawierające wszystkie aromaty ziół i kwiatów rosnących na górskich pastwiskach wokół Morza Śródziemnego.
	Według mitologii greckiej Aristaios, syn Apolla i nimfy Kyrini, był darem zesłanym Grekom przez bogów po to, by nauczył ich sztuki robienia sera. Przodkiem dzisiejszego sera feta z czasów starożytnych był niewątpliwie ser produkowany w Grecji, toteż feta (gr. Φέτα - plaster) jest najbardziej znanym z greckich serów. Ser pojawił się w mitach greckich, wielu ówczesnych opowieściach oraz w Odysei Homera, gdzie główny bohater po wejściu do jaskini cyklopów znajduje całe rzędy białych serów i beczki wypełnione po brzegi serwatką.
	Od 14 października 2007 nazwa Feta jest chroniona i zastrzeżona wyłącznie dla serów pochodzących z Grecji (PDO).
	Dawniej feta sprzedawana była w formie grubych krążków. Najsmaczniejsza jest świeża feta, jednak jeśli nie zjemy jej od razu dobrze przechować ją w mleku. Mleko wyciąga z sera sól, zachowuje łagodny smak i zapobiega wysuszaniu sera. Fetę należy podawać w temperaturze pokojowej. W Grecji często jada się fetę z oliwą i oregano. Świetnie nadaje się do sałatek, omletów i sufletów, nadzienia, budyni szpinakowych, lub w połączeniu z innymi serami jako składnik gorących dań, także do pizzy i zapiekanek. Wybornie komponuje się z anchois, jagnięciną, pomidorami, bazylią i czarnymi oliwkami. Świetnie topi się w wysokiej temperaturze. Nie nadaje się do zamrażania, ale właściwie przechowywana w mleku, może przetrwać w lodówce do trzech miesięcy.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fiscalini 18 Month Bandage Wrapped Cheddar
	Kraj pochodzenia:	Stany Zjednoczone
	Typ:	twardy
	Wino:	Chardonnay z nutą cytrusową
	Ser jest bogaty, maślany i ostry, wytwarzany z niepasteryzowanego mleka krowiego. Wszystkie składniki tego sera są naturalne, a ser dojrzewa 18 miesięcy.
	Fiscallini Cheddar powstaje w Fiscalli Farms w Modesto w Kalifornii pod czujnym okiem Jorge Mariano Gonzaleza, zdobywcy wielu nagród i twórcy wspaniałych serów, który ręcznie wyrabia i dogląda każdego bandażowanego koła sera ważącego ponad 27 kilogramów. To unikalne dla serów farmerskich typu Cheddar, tym bardziej, że nie są one robione w Anglii, tylko w Stanach Zjednoczonych.
	Fiscalini 18 Month Bandage Wrapped Cheddar to ser światowej klasy. W 2002 roku otrzymał nagrodę w konkursie Best Farmhouse Cheese organizowanym przez American Cheese Society w Waszyngtonie. Jako pierwszy ser spoza Wielkiej Brytanii zdobył złoty medal w konkursie World Cheese Awards w Londynie w 2007 roku.
	Najlepiej podawać go w temperaturze pokojowej, jako przekąskę, przystawkę, albo po posiłku.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fleur du Maquis
	Kraj pochodzenia:	Francja
	Typ:	półmiękki
	Wino:	Albarino, Tempranillo, Cotes-du-Rhône, Syrah, Sauvignon Blanc
	Fleur du Maquis to okrągły korsykański ser, wytwarzany z mleka owiec rasy Lacaune. Fleur du Maquis jest obtaczany w rozmarynie, jagodach jałowca, ziarnach fenkułu, kopru i malutkich papryczkach.
	Fleur du Maquis jest miękki, słodki o lekkim, cytrusowym posmaku. Delikatny aromat skórki podkreśla smak sera.
	Jego nazwa oznacza "Kwiat Maquis". Maquis to miejscowe określenie zarośli i chaszczy, w których buszowali rozbójnicy i ukrywali się partyzanci.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Flixer
	Kraj pochodzenia:	Szwajcaria
	Typ:	twardy, półtwardy
	Wino:	Sauvignon Blanc, Riesling
	Flixer to wyborny, ale bardzo rzadko spotykany ser wytwarzany wyłącznie w Szwajcarii. Skórkę ma podobną do sera Gruyère, w kolorze kasztana, ale na tym podobieństwa się kończą. Flixer powstaje z owczego mleka, ma cylindryczny kształt i miąższ o barwie kości słoniowej.
	Flixer ma delikatny, słonawy i kasztanowy smak, kremowy posmak i rozpływa się w ustach.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fontina Val d'Aosta
	Kraj pochodzenia:	Włochy
	Typ:	półmiękki
	Wino:	Gewurztraminer, Gattinara, Pinot Grigio, Barbaresco, Barolo, Dolcetto, Nebbiolo, Zweigelt, Burgund, Chardonnay, Pinot Noir, Syrah, Chianti, Barbera d'Alba
	Najbardziej znany ser z włoskiego regionu Valle d’Aosta. Wytwarzany wyłącznie tam, na północnym zachodzie Włoch z pełnego, surowego mleka krów rasy Valle d'Aosta wypasanych na wysokogórskich pastwiskach. Fontina dojrzewa przynajmniej trzy miesiące w grotach, jaskiniach, tunelach skalnych, dawnych bunkrach, a nawet w starej kopalni miedzi – każdy wytwórca ma swoje ulubione miejsce.
	Fontina ma zwarty, gładki i elastyczny miąższ o słomkowej barwie, pełen malutkich okrągłych oczek. Jest raczej miękka i rozpływa się w ustach. Skórka sera ma barwę od jasnobrązowej do ciemnobrązowej, jest lekko oleista, cienka i nierówna. Młoda Fontina ma maślany, prawie kremowy miąższ o jasnej słomkowej barwie, mlecznym smaku i delikatnym zapachu łąk. W miarę dojrzewania ser ciemnieje i staje się bardziej suchy. Ma bogaty, ziemny, grzybowy i leśny smak z wyczuwalną delikatną nutą orzechów z domieszką miodu, i balsamiczny zapach lasu, który przechodzi w mocny zapach leśnych grzybów – zawiera wszystko to, co charakterystyczne dla regionu Valle d'Aosta.
	Krążą legendy, że recepturę na ser Fontina wyjawił mieszkańcom Val d'Aosta legendarny Sarvadzo.
	Historia tego sera sięga średniowiecza, ale nazwę Fontina otrzymał dopiero w XVII wieku. Nazwa sera Fontina pochodzi od czasownika 'fondere', co oznacza topić, stąd ser doskonale nadaje do klasycznego dania – fonduta po aostańsku, czyli piemonckiej wersji fondue, na którą składa się Fontina z masłem, jajka i leśne grzyby. Fontina jest pyszna po posiłku. Świetnie się komponuje z pieczonym mięsiwem i truflami, wybornie smakuje solo w towarzystwie zacnego wina. Pyszna w sosach, risotto, grillowanych kanapkach, świetnie się komponuje z szynką, salami, pasztetem, a także selerem albo winogronami.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Försterkäse albo Bergfichte
	Kraj pochodzenia:	Krummenswiler Szwajcaria
	Typ:	dojrzewający
	Wino:	Sauternes, Pinot Noir, Gewürztraminer, Reisling i większość białych win alzackich
	Försterkäse to klasyczny „ser drwala” z kantonu Turgowia w północnej Szwajcarii. Puce Försterkäse są wytwarzane z krowiego mleka, płukane w białym winie i zawijane w korę jodły. Połączenie białego wina i kory jodły nadaje Försterkäse mięsny (określany jako umami), ostry, leśny smak. Ma gładką i jedwabistą strukturę.
	Idealny składnik deski serów, świetnie smakuje podany z winem, w towarzystwie orzechów włoskich i winogron.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fourme d'Ambert
	Kraj pochodzenia:	Francja
	Typ:	pleśniowy, półmiękki
	Wino:	Sauternes, Coteaux du Layon, Loupiac, Monbazillac, Riesling Auslese, Sancerre, Porto, Chianti, alzackie Pinot Blanc, Banyuls
	Krowi ser pleśniowy pochodzący z Owernii. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego 'forma' oznaczającego formę lub kształt. Jest jednym z najstarszych serów Francji, ale dopiero niedawno uzyskał prawo do apelacji kontrolowanego pochodzenia AOC. Dojrzewa 1–2 miesiące, nie jest nakłuwany, toteż pleśń rozwija się w kształcie pęcherzyków, a nie – jak w Roquefort czy Bleu d’Auvergne – nitek. Sery Fourme d'Ambert mają charakterystyczny kształt wysokich walców i ważą ok. 2kg – tnie się je w poprzek na okrągłe plastry. Mają naturalną suchą skórkę z czerwoną lub białą pleśnią. W porównaniu z większością serów z przerostem pleśniowym Fourme d'Ambert jest bardziej miękki i zwarty.
	Fourme d'Ambert ma kremową konsystencję i ziemny aromat, jednak w smaku jest delikatnie grzybowy, maślany, mniej słony i ostry od innych serów „niebieskich”, delikatny, z nutą orzechów, popiołu i lekką kwasowością.
	Warto spróbować Fourme d'Ambert na deser w towarzystwie Sauternes albo jako lekki posiłek z sałatką i chrupiącym pieczywem.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Fromager d'Affinois
	Kraj pochodzenia:	Francja
	Typ:	miękki
	Wino:	Cabernet Sauvignon, Champagne, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Viognier, czerwone wytrawne wina z nutami owocowymi, czerwony Zinfandel, Beaujolais
	Podwójnie kremowy ser typu Brie, wytwarzany z krowiego mleka we francuskich Alpach. Mleko poddawane jest specjalnemu procesowi filtracji, która usuwa nadmiar wody z mleka, równomiernie rozprowadza pozostałe składniki i przyspiesza proces wytwarzania sera, który dojrzewa tylko dwa tygodnie. Dzięki temu procesowi Fromager d'Affinois zachowuje więcej składników odżywczych, jest dużo bardziej jedwabisty, kremowy i gęstszy niż inne sery tego typu.
	Dojrzały Fromager d'Affinois ma wręcz płynny miąższ, który rozprowadza się jak lukier i jedwabistą skórkę, która podkreśla słodki smak sera.
	Fromager d'Affinois jest świeży, słodki, maślany i łagodny, bez charakterystycznego dla serów typu Brie ziemnego, grzybowego posmaku. Smakuje jak ser potrójnie kremowy, pomimo że ze względu na zawartość tłuszczu zalicza się do podwójnie kremowych.
	Wspaniały dodatek do deski serów, zwłaszcza podany z konfiturą figową. Pyszny ze świeżym, chrupiącym pieczywem i czerwonym Zinfandel lub Beaujolais, albo podany z owocami i Sauvignon Blanc, Viognier lub niezbyt dębowym Chardonnay.

Źródła:

www.sharpham.com
www.thecheeseshed.com
www.spittoon.biz
www.cheese-france.com
www.artisanalcheese.com
www.practicallyedible.com
www.gourmet-food.com
cheese.about.com
www.swiat-serow.pl
www.cheese.com
www.efoodies.co.uk
www.tastingsgourmetmarket.com